Afgelopen september was de tiende editie van het duurzaamheidsfestival Springtij op Terschelling. Er liepen ook een hoop KEK’ers rond. Wat vond KEK dit jaar van het ondertussen welbekende forum, met zijn flinke entreeprijs en Terschelling-overspoelende programmering? We spraken met onze voorzitter Thomas Dekker over de tegenvallers, hoogtepunten en de visie van KEK. Dit jaar bleek vooral de focus op: hoe krijgen we de burger mee?
Eén van de belangrijkste uitgangspunten van KEK is als young-professionals meepraten in de klimaatdiscussie. Deze discussie wordt binnen Springtij inhoudelijk op hoog niveau gevoerd. Daarnaast verbindt KEK cross-sectoraal, net als op Springtij. “Landbouw, elektriciteit, industrie, de gebouwde omgeving en onderwijs, iedereen bevindt zich hier”, zegt Thomas. “Daardoor leer je veel en dat past goed bij KEK. Maar, let wel op dat je bedrijf betaalt, want een kaartje kost 1300 Euro.”
De essentie van Springtij is motiveren en de duurzame koplopers bij elkaar brengen. “Ze noemen het zelf een bijeenkomst van mensen die iets met duurzaamheid te maken hebben”, vertelt Thomas. “Doel is enthousiasmeren en nieuwe inspiratie bieden.” Bezoekers van Springtij zijn voornamelijk CEO’s van grote bedrijven, NGO’s en overheidsinstanties. “Het is een hele interessante plek om even drie dagen uit je werk te stappen, mensen te ontmoeten en je helemaal onder te dompelen in de verduurzaming van Nederland.”
“Vroeger was er veel focus op techniek, dit jaar viel de inhoud op dit gebied een beetje tegen. Voornamelijk in mijn vakgebied over duurzaam wonen”, vertelt Thomas. “Tien jaar geleden was hulp heel hard nodig. Het doel dit jaar was denk ik meer hoe we gezamenlijk als maatschappij de gemiddelde woningeigenaar en burger overtuigen en meenemen in het hele klimaatverhaal. Iedereen heeft nu wel door dat de technische en financiële ontwikkeling er komt. Nu wordt pas echt bekend dat we vooral een sociale transitie tegemoet gaan”, laat Thomas weten. “Een transitie in de hoofden van de mensen”, zoals hij dat noemt.
Een van de hoogtepunten van Thomas was een sessie over duurzaam leiderschap, gegeven door een spirituele trendsetter en maatschappelijke raadsvrouw. “Ik vond het in eerste instantie allemaal een beetje vaag, maar ze zei wel heel nuttige dingen, wat uiteindelijk toch de meest inspirerende sessie op Springtij was voor mij. Haar boodschap was: ga uit van je eigen kracht, vertel je persoonlijke verhaal aan mensen en laat het vervolgens aan hun over wat ze met die boodschap doen”. Het dwingend overkomen door te overtuigen met feitjes en weetjes spreekt hem veel minder aan. “Veel mensen hebben daar helemaal geen behoefte aan. Mensen moeten zelf gaan beseffen dat ze iets moeten bijdragen, investeren, anders kopen en eten. Misschien zit daar nog wel de grootste uitdaging van de energietransitie.” Volgens Thomas werkt het beter een ongedwongen verhaal over eigen ervaring met enthousiasme te vertellen en laten zien dat je het zelf gelooft. “Enthousiasme laat mensen harder lopen en we kunnen daardoor de energietransitie vanzelf teweeg laten brengen.”
Een opvallende sfeer en tevens frustratie van Thomas is de aanwezige angst voor het delen. “Het is een leuk en laagdrempelig evenement waar je veel mensen gezamenlijk kunt spreken en waar veel partijen zich bij aan kunnen sluiten. Inspirerend zeker, maar de kennis blijft veelal hangen op Terschelling. Er hangt een idee van niet te veel delen met de rest. Het zou goed zijn als we juist de rest van Nederland meenemen in die energietransitie.”
In totaal telde Thomas iets van vijftien andere KEK’ers die, naast hun eigen werkgever, de young-professionals vertegenwoordigde. “Een grotere groep zou natuurlijk veel leuker zijn. Ik vind namelijk wel echt dat de discussie veel te veel gedomineerd wordt door hoogopgeleide, grijze oude mannen, die uit de randstad naar Terschelling komen. Heel jammer, want het zou heel erg goed zijn als er meer diversiteit zit in het type mensen, niet alleen maar directeuren en CEO’s. Er moeten veel meer jongeren bij om een beetje levendigheid in de discussie te brengen. “Ik denk dat wij als KEK een goede rol kunnen vervullen om daar wat verandering in aan te brengen”.
“Voor volgend jaar hoop ik met KEK een actieve rol te kunnen gaan vervullen. Uiteraard gaan we proberen wat vrijkaarten te regelen en er een heel mooi programma neer te zetten, zodat we in ieder geval ook onze stem daar weer kunnen laten gelden!”
